لحظه نادر براي مردم ايران

وقتي ديوار ها مي شكنند گرد و غبار اوليه مي نشيند آنوقت هست كه در آنسوي ديوار ها مي توان افق را ديد ، اگر زنگارهاي حاصل از چهار دهه حكومت آخوندي را از ذهنمان پاك كنيم به خوبي براي ما روشن مي شود كه در اين مدت اين حكومت كجا بوده و به كجا رسيده است آنوقت هست كه طلوع خورشيد پيروزي ايران زمين را مي توان به چشم ديد ، تاريخ را مي شود خواند و مي شود لحظه لحظه آن را لمس و تجربه كرد  مي توان لمس كرد كه مردم ما چه بهايي را براي آزادي پرداخت كرده اند تا امروز كه زنگ خطر سقوط نظام در خروش و خيزش هاي بي وقفه مردم و به خصوص جوانان طنين انداز شده است. و مهم ترين چيزي كه در اين مرحله بايد بدانيم اين است كه ما با يك رژيم كاملا ضعيف و زهر خورده مواجه هستيم ، شكست استراتژي تضمين بقاي رژيم با بمب اتمي خواه و ناخواه رژيم را به طور كيفي ضعيف كرد و تعادل قواي موجود را بر هم زد مماشات ، داعيه اصلاح و اعتدال و.... براي رژيم ديگر اثري ندارد مرحله عقب نشيني هاي پي در پي شروع شد چون يك عقب نشيني عقب نشيني هاي بعدي را در بر گرفته است ، واين رشته سر دراز دارد از طرفي بحرانهاي اقتصادي و اجتماعي در اوج خود به بحران سياسي تبديل مي شوند و تنها راه حل آنها هم راه حل سياسي يعني سرنگوني رژيم خواهد بود و كارتهاي سوخته اي همچون احمدي نژاد ، روحاني ، ظريف و ... دردي از اين بحرانها دوا نمي كنند ، براي همين هم هست كه مي گوييم برداشته شدن  تحريم ها نه تنها هيچ مساله اي از رژيم حل نمي كند بلكه بر ابعاد سرنگوني اضافه مي كند  

در كليترين تعريف وقتي كه رژيم حاكم به درجه يي از پوسيدگي رسيده كه از ادامه حكومت ناتوان است و نارضايتي مردم به حدي شديد و فراگير شده كه خواهان تغيير هستند ، يعني يك بحران عمومي كه هم حاكمان هم حكومت شوندگان را در بر ميگيرد و ديگر وضع كنوني را نميشود ادامه داد  در اين صورت موقعيت عيني براي سرنگوني رژيم فراهم است . اين يك لحظه نادر و تاريخي است كه ما آن را در مورد رژيم شاه ديديم، و الان در مورد رژيم ولايت فقيه ميبينيم ..... دانه اي كه روزي خود در خاك كاشته بوديم به درختي تبديل شده و ميوه داده است ، دست مردم ايران تنها دستي است كه بايد ميوه اين درخت اميد را برداشت كند و نبايد به دزدان ميوه چين اجازه دهيم ثمره رنج و خون ساليان ما را بدزند لازمه اين كار اين است كه در اين شرايط واين مرحله از تاريخ ايران هر يك به وظيفه انساني و ايراني خود پاسخ دهيم و از هيچ ضربه اي به رژيم ضد بشري آخوندي فرو گذار نكنيم رژيمي كه سي و چند سال است كشور ما را اشغال كرده است خاكش را به توبره كشيده ، درياچه ها و رودخانه هايش را خشك كرده جنگلهايش را ويران كرده ، تمامي ثروت هاي ايراني را به جيب زده و سي ميليون خانوار زير خط فقر و 5 هزار زن كارتن خواب بر جاي گذاشته و چه بسا خونها كه از پيكر ما جاري كرده ، اما كافي  است اعدام و شكنجه ، كافي است فقر و فساد و گرسنگي ما می‌خواهیم آزادی تنها هوای تنفس در پنجرهى شهرها باشد ما مي خواهيم پاياني باشيم  

پس  مي رويم كه بر فروزيم آتش ها بر خرمن اين جانيان